ที่ไม่ค่อยพิมพ์เรื่องการเมือง ไม่ได้เป็นกลางนะ
ที่ไม่ค่อยพิมพ์เรื่องการเมือง ไม่ได้เป็นกลางนะฮะ ทุกคนรู้ แฟนคลับรู้ ฉันด่ารัฐประหารมาโดยตลอด และในอดีตอาจจะมีบางคนคงเคยเจอผมไปคอมเมนต์เพื่อเถียงเรื่องการเมือง เมื่อก่อนผมด่าแหลก จนวันหนึ่งมันหมดคำด่าแล้วจริง ๆ ยุคนั้นมีแต่คนมองว่าผมเป็นผีบ้า หลายคนก็ unfriend unfollow ไป but I don't care ผมก็ยังคงด่าต่อ เชื่อสิ มันก็ต้องมีคนที่ตาสว่างตามบ้างล่ะ แต่ยุคนั้นเจอคนสร้างภาพเก่ง มันเลยไม่ง่าย ยิ่งเจอพวกออกมาขัดขวางการเลือกตั้ง ผมนี่สิ้นหวังจริง ๆ ผมจึงเลือกที่จะถอยห่าง เพราะท้อใจ และเสียงของเรามันไม่ดังพอที่ใครจะเปลี่ยนแปลงสังคมได้ นั่นคือสิ่งที่ได้เรียนรู้ แต่เสียงของเรานั้นดังในพื้นที่ของเรานะ นั่นคือในห้องเรียน เพราะผมสอนอ่านและเขียนภาษาอังกฤษ ผมจึงสอดแทรกเรื่องของ การเคารพสิทธิผู้อื่น ความเท่าเทียม และ ความเป็นมนุษย์ผ่านเนื้อหาบทความ โดยที่ผมไม่ได้ยัดเยียดความคิดของผมเองแต่อย่างใดเลย ผมมีหน้าที่ตั้งคำถามเพื่อให้นักเรียนแสดงความคิดเห็นของตัวเอง ไม่มีคำตอบไหนที่ผิดและถูก ขอแค่พวกคุณกล้าแสดงความเห็นของตัวเองออกมา แกรมม่าผมก็ไม่จับผิด มากไปกว่านั้นผมก็สอนให้พวกเขาตั้งคำถามกับสังคมนี้ มั